BIP Gmina Tczów Unia Europejska

U W A G A Informacja na temat pryszczycy!

Pryszczyca jest zakaźną i zaraźliwą chorobą zwierząt parzystokopytnych domowych oraz dzikich. Na zakażenie najbardziej wrażliwe jest bydło, następnie świnie, owce i kozy. Chorobę wywołuje wirus z rodzaju Aphtovirus należący do rodziny Picornaviridar.


Ludzie są wrażliwi na zakażenie, jednakże pryszczyca u ludzi nie jest śmiertelna i zwykle przebiega łagodnie. Ludzie zarażają się w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorym zwierzęciem, jak również spożywając mięso, mleko i przetwory mleczne pochodzące od zakażonego zwierzęcia.


Wystąpienie tej szybko szerzącej się choroby u zwierząt powoduje zawsze ogromne straty ekonomiczne dla kraju oraz hodowców zwierząt, związane w koniecznością wybicia zakażonych stad, a także ograniczeniem obrotu i handlu zwierzętami oraz produktami pochodzenia zwierzęcego.
W celu ochrony stada przez wniknięciem wirusa pryszczycy należy pamiętać, żeby zwierzęta wprowadzane do niego pochodziły z wiadomego źródła i były zaopatrzone w świadectwo zdrowia potwierdzające ich pochodzenie i status zdrowotny.


Objawy pryszczycy u zwierząt”
 okres inkubacji: 14 dni;
 pęcherzyki i pęcherze występujące w jamie gębowej, na wargach, języku, w okolicy
otworów nosowych oraz na wymieniu, strzykach, w szparze międzyracicowej i na koronkach racic, po ich pęknięciu – nadżerki;
 temperatura ciała podwyższona o 1,5 – 2,50°C;
 apatia;
 obfite ślinienie, otwieranie jamy ustnej z charakterystycznym cmokaniem, utrudnione przeżuwanie i utrata łaknienia – w szczególności u bydła;
 spadek mleczności aż do całkowitego zaniku;
 kulawizna jednocześnie na wiele kończyn, sztywny chód;
 niewielka śmiertelność zwierząt wśród dorosłych;
 zwierzęta młode (cielęta, prosięta, jagnięta) są bardzo wrażliwe i często padają z powodu zapalenia mięśnia sercowego bez innych oznak choroby.


W razie zauważenia wymienionych objawów, niezwłocznie zgłosić przypadek powiatowemu lekarzowi weterynarii lub lekarzowi weterynarii leczącemu Państwa zwierzęta. Do czasu przybycia weterynarza zatrzymać chore zwierzęta w oborze, odizolować je od pozostałych zwierząt oraz unikać wchodzenia osób obcych do gospodarstwa. Zaleca się, aby domownicy nie opuszczali gospodarstwa.

Ułatwienia dostępu